به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، با آمدن سعید نمکی به عنوان سکاندار وزارت بهداشت و متولی سلامت مردم، تغییراتی را در سطوح مدیریتی سازمان غذا و دارو شاهد بودیم؛ تغییراتی که به گفته خودش برای پاک کردن فساد و رانت از حوزه دارو صورت گرفت. به این ترتیب بود که دکتر مهدی پیرصالحی فرمان سازمان غذا و دارو را در دست گرفت و اصل اول ماموریتهایی که بر عهدهاش گذاشته شد، تقویت صنعت داخل و جلوگیری از واردات بیرویه بود.
نمکی البته به تغییرات مدیریتی سازمان غذا و دارو اکتفا نکرد و بارها تاکید کرد که شخصا پا در عرصه مبارزه با فسادِ دارو گذاشته و حرفِ «امضاهای طلایی» را به میان کشید؛ امضاهایی که پایِ اسناد دارویی حک شده و سرنوشت بخشی از ارز مملکت و سلامت بیماران را تعیین میکنند...
البته پیش از این هم مناقشات متعددی درباره وجود رانت و فساد در حوزه دارو مطرح بوده و حتی در دوره مدیریتی رسول دیناروند بر سازمان غذا و دارو، بنا به اذعان مسوولان وقت، فشارها و تهدیدها در این حوزه به حدی زیاد شد که وی را مجبور به استعفا کرد؛ استعفایی که البته مورد پذیرش قرار نگرفت.
در همین راستا هم برخی در اظهاراتی چندگانه، وی را طرفدار واردات بیرویه و برخی هم به همکاری با شرکتهای دانشبنیان معرفی میکردند؛ موضوعی که دیناروند در همان زمان در واکنش به فشارها و زیادهخواهیهای عدهای به ایسنا گفت:« دم خروس از اینجا پیداست که عدهای تولید را برنمیتابند و داستانسرایی میکنند و جالب این است که قرآن بر سر نیزه میکنند؛ یعنی کسی را که همه سوابق علمیاش مشخص است و در جهت تولید علم، فناوری و دارو در کشور بوده، متهم به چیزی میکنند که خودشان میدانند دروغ است و میگویند "دیناروند" طرفدار واردات است. سوال اینجاست که اگر من طرفدار واردات بودم چرا مرا به همکاری با شرکتهای دانشبنیان متهم میکنید؟ این شرکتها که وارداتی نیستند. اگر من طرفدار واردات بودم چرا میزان واردات در دوره مسئولیت من کاهش یافت؟ ».
حال باید پرسید که این «عدهای» که رییس سازمان غذا و داروی اسبق آنها را خیانتکار به کشور اعلام میکرد و همچنین کسانی که وزیر بهداشت فعلی از آنها به عنوان "صاحبان امضاهای طلایی" نام میبرد، چه کسانی هستند؟. آیا در بدنه سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشتند یا افرادی فراوزارتی هستند که به نوعی حقامضای پنهان داشته و در ارائه مجوزهای تولید و واردات دارو نفوذ دارند؟.
اعتراض همیشگی صاحبان صنعت دارو به امضاهای طلایی
در این زمینه دکتر عباس کبریاییزاده - نایب رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه ما تبلور امضاهای طلایی را در ایجاد مزیت رقابتی به نفع واردات میدانیم، میگوید: بحث امضای طلایی موضوعی است که همواره صاحبان صنعت دارو، نسبت به آن معترض بودهاند. ما به عنوان سندیکای صاحبان صنایع دارویی از آقای وزیر تشکر میکنیم که به بحث امضاهای طلایی ورود کردند. بالاخره امضاهای طلایی وجود دارند و منجر به بر هم خوردن تعادل صرفه اقتصادی تولید نسبت به واردات شده است و این موضوعی است که امیدواریم به درستی به آن پرداخته شود و فقط در حد شعار باقی نماند. ما تبلور امضاهای طلایی را در ایجاد مزیت رقابتی به نفع واردات میدانیم که باعث شده است سودآوری را در بخش واردات قابل توجه برای سرمایهگزاران و هجمه سرمایهگزاران سیاسی به سمت واردات را رقم بزند.
درباره «امضاطلاییها» آدرس غلط ندهید
وی میافزاید: بر همین اساس در طی سالهای گذشته همواره شاهد بودیم که داروهای مشابه تولید داخل با قیمت خیلی بالاتر از تولید داخل به کشور وارد شده است، درحالیکه میشد نوع ارزانتر آنها را تهیه کرد و این موارد برای کشور مسالهساز بودهاند. نکته مهمی که در این زمینه وجود دارد این است که به اعتقاد من صاحبان این امضاهای طلایی عموما کسانی هستند که در ردههای بالایی قرار دارند، نه کارشناسان و روسای اداراتی که در سازمان غذا و دارو فعالیت میکنند. معتقدم که متاسفانه برخی از افراد آدرس غلط میدهند و به سراغ کارشناسان و روسای اداراتی میروند که نجیبانه و سالم کارشان را انجام میدهند.
ملاقاتهای سیاسی و امضاهایی که طلایی میشوند
کبریاییزاده با این ادعا که امضاهای طلایی عموما در برخی ملاقاتهای سیاسی و افراد صاحب قدرت رقم میخورند، میگوید: اینکه آقای وزیر بهداشت در حال حاضر عزمشان را جزم کردهاند که این روابط را برهم زنند، درخور تقدیر و تشکر است، اما در این روزها متاسفانه برخی افراد در این زمینه آدرسهای غلط میدهند و به سراغ سیستمهای کارشناسی و مدیران میانی وزارت بهداشت میروند که به اعتقاد من این نوعی آدرس غلط دادن است. شواهد و قرائن آنچه که منجر به پدیده امضاهای طلایی در حوزه دارو شده است، ناپیدا نیست. این امضاها، امضاهایی هستند که منجر به واردات فوریتی و خارج از ضوابط شده و قابل رسیدگی هستند. واردات داروهای مشابه تولید داخل قابل شناسایی و رسیدگی است و پیدا کردن صاحبان این امضاها برای وزارت بهداشت، خیلی سخت نیست.
تولیدنمایی در «دارو» و کسانی که از آب گلآلود نفع میبرند
نایب رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی با غیرواقعی خواندن برخی مجوزهای تولید دارو عنوان میکند: در عین حال تولیدنماییهایی که اتفاق افتاده، از طریق همین امضاهای طلایی بوده است. بهطوری که متاسفانه شاهدیم که شماری از مجوزهای صادر شده برای تولید، تولید واقعی نبودهاند، بلکه تولیدنما بودهاند. بنابراین همه این مسائل قابل پیگرد و رسیدگی است. به هر حال اینکه آقای وزیر بهداشت وارد این موضوع شدهاند، جای تشکر دارد، اما باید مراقب باشیم که با دادن آدرسهای غلط همچنان منافع این فضاهای گلآلود به جیب آدمهای فرصتطلب نرود.
وزیر بهداشت از پس مافیای دارو برمیآید؟
کبریاییزاده در پاسخ به اینکه آیا وزارت بهداشت میتواند به تنهایی از پس مافیای دارو در کشور، برآید، اظهار میکند: اگر آقای وزیر بهداشت به عنوان عضوی از هیات دولت نتواند از نفوذ این گروه افراد در کسب مجوزهای فراقانونی جلوگیری کند، جای تاسف دارد، اما معتقدم که وزیر میتواند این اقدام را انجام دهد و در گذشته هم همینطور بوده است.
وی تاکید میکند: باید توجه کرد که به دلیل وجود همین امضاهای طلایی است که ما برای سه درصد واردات دارو، بیش از ۱.۵ میلیارد دلار، ارز میدهیم. چرا باید با کمتر از ۷۰۰ میلیون دلار، ۹۷ درصد نیاز دارویی جامعه را تامین کنیم و برای سه درصد وارداتی این حجم ارز دهیم که بخش مهمی از آن هم برای واردات داروهای مشابه تولید داخل هزینه میشود. این مسائل واقعیاتی است که آقای وزیر باید آنها را مورد بررسی قرار دهند. منتها تاکید میکنم گاهی برنامههایی آغاز میشود، اما با دادن آدرسهای غلط، دوباره این افراد صاحب قدرت در حاشیه امن قرار گرفته و فقط کارشناسان و روسای ادارات میانی یا رده پایین مورد مواخذه قرار میگیرند. این در حال است که کارشناسان و مدیران میانی از پاکترین نیروها هستند، که نتیجه عملکرد آنها این بوده است که دارو تنها کالایی است در کشور که با ارز ۴۲۰۰ تومانی در تمام نقاط کشور به دست مردم میرسد. این نکته مهمی است، باید توجه کنیم شعار پرداختن به رانتها و امضاهای طلایی به انحراف کشیده نشود و با آدرسهای غلط، خادمین به مردم و کشور در سیبل مهاجمان قرار نگیرند و فرصتطلبان برخوردار از این امضاها و فرصتها در حاشیه امن قرار نگیرند.(ایسنا)
نظر شما