کودکان زیادی به دلیل آسیب هایی از قبیل شکستگی،بردیدگی، سوختگی و ... نزد پزشک برده می شوند؛اما پزشکان و پرستاران هرگز نباید به درمان صرف قسمت آسیب دیده بپردازند،کودکات باید دقیقا معاینه شوند،چرا که ممکن است اتفاق رخ داده نشانه کودک آزاری باشد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری سلامت، «کودک آزاری» مسئله ای است که شاید با شنیدن آن قلب هر انسانی به درد آید اما، متأسفانه سرنوشت بسیاری از کودکان در سراسر جهان و در کشور ماست.
دیدن کودکان معصومی که مورد آزار جسمی، روانی، جنسی و یا صدمات ناشی از غفلت قرار گرفته اند بسیار سخت و دردناک است اما فقط و فقط بخش کوچکی از کودک آزاری های صورت گرفته علنی و بخش بسیار کمتر آن رسانه ای می شود و دردناک تر آنکه صرفاً کودک آزاری های شدید جسمی هستند که علنی می شوند و با والدین و افرادی که دست به این کار شنیع زده اند برخورد می شود.
در حالی که بسیاری از کودکان به روش های مختلف مورد آزار و اذیت جنسی و روانی و یا حوادث ناشی از بی توجهی و غفلت والدین و یا عدم انجام صحیح وظایف آنها قرار می گیرند اما هیچ کس از فاجعه رخ داده باخبر نمی شود.
سازمان بهداشت جهانی در تعریف کودک آزاری آورده است: آسیب یا تهدید سلامت جسم و روان و یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک به دست والدین یا افراد دیگر که نسبت به او مسئول هستند .به عبارت دیگر هرگونه رفتار یا نارسایی از طرف والدین یا هر کسی که سرپرستی کودک را به عهده دارد که منجر به مرگ کودک، صدمات و آسیب های روحی، آزارهای جنسی و یا استثمار کودک شود، کودک آزاری تلقی می شود. اگرچه کودک آزاری می‌تواند در محیط خانه یا خارج از آن اتفاق افتد اما اکثر مطالعات نشان می‌دهد حدود70 درصد کودک آزاری‌ها در محیط خانواده صورت می‌گیرد.
خشونت‌ها علیه کودکان به شیوه های مختلفی بروز پیدا می کند از جمله: وادار کردن کودکان به انجام کارهای سخت و طاقت فرسا، ، تنبیه و آزار بدنی، سوءاستفاده و آزار جنسی و مواردی از این قبیل.
اما چند درصد از افراد جامعه به درستی با مصادیق کودک آزاری آشنا هستند و یا می دانند که در هنگام مشاهده کودک آزاری باید چه واکنشی نشان دهند؟ چند در صد از مردم می دانند که در صورت مشاهده کتک خوردن یک کودک، کبودی های روی بدن یک کودک، بدرفتاری و سوء استفاده از کودکان و ... باید با شماره اورژانس اجتماعی به شماره «123» تماس گرفته و موضوع را اطلاع دهند؟
اگر جامعه نسبت به کودکان کشور حساس نباشد باید نگران فردا بود. فردایی که بچه هایی با آسیب های روانی ناشی از آزار و اذیت های جسمی، روانی و جنسی دوران کودکی بزرگ می شوند و این آسیب ها به شدت روح و جسم آنها را بیمار خواهدکرد.
اما در این میان گروهی از افراد جامعه هستند که با هشیاری آنها می توان به مقابله درست با کودک آزاری و یافتن و کمک به کودکان آزار دیده امیدوار بود.
اگر چه والدینی که کودکان خود را مورد آزار قرار می دهند کمتر به سلامت آنها توجه دارند اما موارد بسیاری مشاهده شده است که مسئله کودک آزاری والدین هنگامی که کودک را به دلیل شکستگی، بریدگی، سوختگی و ... به بیمارستان و نزد پزشکان برده اند مشخص شده و در پی آن اقدامات حمایتی از کودک صورت گرفته است.
بر همین اساس باید پزشکان و پرستاران در مواجهه با هر گونه آسیبی که به کودکان مراجعه کننده وارد شده است بسیار هشیار باشند. یک سوختگی، بریدگی، شکستگی، صدمه به چشم و ... را هرگز نباید ساده گرفت و به صرف مداوای بخش آسب دیده پرداخت.
پزشکان و پرستاران می توانند با بررسی دقیق تمامی قسمت های بدن چنین کودکانی و نه صرفاً بخش شکسته شده، سوخته یا آسیب دیده، پی ببرند که آیا کودک مورد آزار جسمی، جنسی و یا روانی قرار گرفته است یا خیر.
معاینه دقیق کودک، سؤال از کودک در خصوص چگونگی آسیب دیدن وی و پرسش های دقیق از والدین کودکان در صورتی که برای پزشک یا پرستار این مسئله را اثبات کند که کودک مورد ازار قرار گرفته است باید به سرعت این مسئله به اورژانس اجتماعی (شماره 123) اطلاع داده شود.
پزشکان باید بیماری و اسیب دیدگی کودکان را جدی بگیرند شاید این تنها راه نجات کودکان آزاردیده باشد.
تعريف كودك آزاري:
كودك آزاري عبارت است از آسيب يا تهديد سلامت جسم و روان، رفاه و سلامت كودك توسط والدين يا اشخاصي كه نسبت به او مسؤول هستند.
انواع كودك آزاري:
كودك آزاري به چهار نوع تقسيم بندي مي‌شود:
1- كودك آزاري جسمي
2- كودك آزاري جنسي
3- كودك آزاري رواني
4- كودك آزاري ناشي از غفلت
كودك آزاري جسمي:
به حالت باليني كودكاني گفته مي شود كه يك بار يا به دفعات متعدد مورد ضرب و شتم و آزار عمدي پدر، مادر، قيم و يا والدين رضاعي كه مسؤوليت آنها را بر عهده دارند، قرار مي‌گيرند. اين آسيب رساني را «سندرم كافي» يا «سندرم كودك كتك خورده» نيز مي‌گويند كه علاوه بر آزار جسمي، آزارهاي رواني و ناشي از غفلت را هم شامل مي‌شود. در اين نوع كودك آزاري، خشونت معمولاً توسط دست صورت مي‌گيرد و استفاده از ابزارهايي مثل سلاح سرد و گرم معمول نيست.
كودك آزاري جنسي:
تجاوز، فحشا، واداشتن، به كارگيري و يا استفاده از كودك براي هرگونه رفتار روشن جنسي و هرگونه بهره‌برداري جنسي از كودكان از مصاديق بارز اين آسيب است كه والدين و يا سرپرستان كودك عامل اصلي اين آزار مي‌باشند.
كودك آزاري رواني:
محروميت از محبت كافي و آسيب‌هاي مختلف رواني مي‌تواند به افسردگي و ساير اختلالات عاطفي منجر شود. اثرات چنين آسيب‌هايي دراز مدت و جبران ناپذير بوده و معمولاً افرادي كه در كودكي دچار آزارهاي رواني و عاطفي شده‌اند از نظر ظاهر هم متمايز و داراي شانه‌‌هاي آويخته، نگاهي مردد، حركاتي خشن و سريع و عدم اعتماد به نفس هستند.
كودك آزاري ناشي از غفلت:
هم به صورت جسمي و هم به صورت رواني عوارضي را به بار مي‌آورد وقتي به نيازهاي عاطفي و هيجاني كودك توجهي نشود، عوارض رواني ناشي از غفلت را داريم و وقتي محروميت از نيازهاي اساسي مثل غذا، پوشاك، در معرض خطر قرار دادن كودك، عدم مراقبتهاي بهداشتي، پيش مي‌آيد عوارض جسمي ناشي از غفلت نسبت به كودك نمود پيدا مي‌كند.
علايم باليني:
در معاينه باليني كودك كتك خورده، شايعترين صدمه كبودي پوست بدن است كه در هر قسمت از بدن كودك قابل مشاهده مي‌تواند باشد. بيشترين محل‌هايي كه در معاينه باليني كبود ديده مي‌شوند عبارتند از:
الف- كبودي در اطراف اندامها بخصوص مچ دست، ساعد، بازو و ران و در نوزادان مچ پا
ب- كبودي ناشي از زدن با دست يا شلاق در باسن‌ها
ج- صدمات ناشي از سيلي زدن به صورت كبودي در صورت بيشتر در گونه‌ها و دهان و نيز ناحيه پيشاني و گوشها
د- كبودي در قفسه سينه، شكم و گردن كه بيشتر در اثر فشار انگشتان حاصل مي‌شود (1)
شكستگي استخوانها مثلاً پيچاندن مچ دست يا پاي كودك، كشيدن بازو و يا ساق پا مي‌تواند در استخوانهاي آن اندام شكستگي ايجاد نمايد. پيچاندن اندامها مي‌تواند باعث خرد شدن متافيز گردد. در نوزادان پريوست اتصال محكمي به استخوان ندارد و در صورت حدوث صدمات كششي و لغزشي به راحتي از آن جدا مي‌شود. در شكستگي مارپيچي ديافيز استخوانهاي دراز نوزادان، بايد به فكر كودك آزاري بود زيرا اين نوع شكستگي ناشي از فشار پيچشي بوده كه معمولاً در حوادث اتفاق نمي‌افتد (1).
شكستگي هاي جمجمه - شكستگي دنده‌ها و سوختگي به درجات و اشكال مختلف در كودك آزاري ديده شود
ساير صدمات در كودك آزاري عبارتند از: كوفتگيها و جراحات متعدد در بدن كه اغلب به صورت قرينه‌اند. كوفتگيها ممكن است به شكل وسايل ايجاد كننده آنها مثل سگك كمربند يا طناب و ... باشند، به دليل محروم نمودن كودك از آب، دهيدراتاسيون و هيپرناترمي ديده مي‌شود. آسيب‌هاي داخل جمجمه‌اي ممكن است همراه با نشانه‌هاي عصبي باشد، پارگي و آسيب احشاء داخل قفسه سينه و شكم در اثر ضربه بلانت به كودك، اضطراب، گوشه‌گيري ، ترسويي يا داراي رفتارهاي تهاجمي، افسردگي، عدم رشد كافي، عدم اعتماد به نفس از ديگر يافته‌ها در كودك آزاري است. پارگي فرنولوم در شيرخواران اغلب با فشار دادن شيشه شير به داخل دهان ديده مي‌شود. ضايعات چشمي به صورت خونريزي در زجاجيه چشم، تغيير مكان عدسي و دكولمان شبكيه در ضربه‌هاي وارده به سر و صورت و چشم كودك مشاهده مي‌شود.
کد خبرنگار: 41080
نظر شما