کد خبر: دلایل-ایجاد-درد-کتف-و-شانه
۱۴ اسفند ۱۳۹۹، ۱۴:۳۲
دلایل ایجاد درد کتف و شانه

آناتومی عملکرد کتف و شانه

گلنوهومرال یک مفصل گوی و حفره بین سر استخوان بازو و حفره دوری کتف (shoulder) است. این مفصل یک دامنه حرکتی وسیع و تحرک پذیری عظیمی را دارا می باشد. سطح حفره دوری، یک سوم تا یک چهارم اندازه سر استخوان بازو است، که سطح تماس کم و ناپایداری کمی را ایجاد می کند.بخشی های قدامی و خلفی رباط اطراف این مفصل با کشیده شدن در دامنه های انتهایی چرخشی داخلی و خارجی، به پایداری مفصل کمک می کنند و اغلب با استفاده های مکرر در این وضعیت، دچار آسیب می شوند. به هر حال، در دامنه های میانی حرکت شانه، این رباطها نسبتاً شل هستند و مفصل برای پایداری باید به شدت به ساختمان عضلانی که مفصل را احاطه می کند، متکی باشد.مفصل کتفی سینه ای اجازه حرکت شانه فراتر از ۱۲۰ درجه بالا آمدن از مفصل گلنوهومرال را می دهد. همچنین این مفصل، از طریق ۱۷ عضله ای که به کتف اتصال دارند، نقش مهمی در ایجاد حرکت شانه بازی می کند. زمانی که این عضلات به درستی کار کنند، یک زمینه پایدار را برای استخوان بازو فراهم می کنند تا بتواند روی آن سر بخورد و اجازه انتقال کافی نیرو را بد هد.کاهش در تولید نیرو، ممکن است به اختلال در همکاری های طبیعی عضلانی و کاهش توانایی یک جفت نیرو در کنترل عملکردی حرکت مفصلی، منجر شود.برای مثال، سفتی در عضله سینه ای کوچک، که به زایده استخوان کتف میچسبد، عملکرد عضله دندانه ای قدامی را در چرخش کتف، محدود می کند.همچنین عضله سینه ای کوچک نقش مهمی در وضعیت غیرطبیعی استخوان کتف ایفا می کند.

نقص های حرکتی مرتبط با درد کتف و شانه

معمولا، درد کتف و شانه به آسیب هایی اطلاق می شود که عضلات روتیتورکاف یا ساختارهای کپسولی  رباطی شانه را تحت تأثیر قرار می دهند، و طبقه بندی آنها نیز به همین شکل است. سندرم های روتیتور کاف، مانند کشیدگی ها، پارگی ها و آسیبهای تاندونی (tendinopathy) تقریباً ۷۵ تا ۸۰٪ آسیب های شانه را تشکیل میدهند. کشیدگی های روتیتورکاف زمانی رخ می دهد که به یک گروه عضلانی نیروی بیش از حد اعمال شود، که موجب اسیب های ریز در درون شکم یا تاندون عضله شده و به التهاب سریع و عملکرد کاهش یافته منجر می شود. در مقابل، آسیب به ساختارهای کپسولی  رباطی، به نقص در ساختارهای پایدار کننده غیرفعال شانه، نظیر رباط های حاشیه دوری می شود. این آسیب ها، توانایی شانه در تسهیل عملکرد اندام فوقانی در دسترسی به جلو یا اجراى کارهای بالای سر را تحت تاثیر قرار میدهد. درد کتف و شانه

ارزیابی و حرکات اصلاحی برای درد کتف و شانه

نمای جانبی آزمون اسکات بالای سر، مهمترین امر در پیشگیری از درد کتف و شانه است. از نمای جانبی، باید دو نقطه اصلی، یعنی کمربند کمری لگنی رانی و بالا تنه را به منظور یافتن حرکات جبرانی ذیل مشاهده کرد: لوردوز کمری بیش از حد (گود شدن کمر) و قرار گرفتن دست ها در جلو.آزمون دور شدن افقی، آزمون چرخش و آزمون خم شدن شانه، میتوانند برای متخصصی آمادگی جسمانی و سلامت در تعیین نقص عملکردی بالقوه شانه و دامنه حرکتی محدود شده بسیار کمک کننده باشند. سه نمونه از حرکات جبرانی مشاهده شده شایع طی آزمون های عملکردی اندام فوقانی، شامل بالا آمدن شانه (بالا انداختن شانه)، خم شدن آرنج و باز شدن بیش از حد کمر می شود.بالاخره، هنگام اجرای حرکات هل دادن، کشیدن و پرسی کردن ، جستجو برای مشاهده بالا آمدن شانه، انتقال قدامی دستها (ارزیابی پرسی) یا بالی شدن کتف (ارزیابی شنا روی زمین)، حائز اهمیت خواهد بود.

ارزیابیهای حرکات پویا در درد کتف و شانه

افراد بدون نقص عملکردی شانه، باید قادر باشند تا حداقل ۲۰ تکرار را در ۳۰ ثانیه کامل کنند. تحقیقات به این نکته اشاره می کند که، فعالیتهای زنجیره بسته مشابه این کار، منعکس کننده عملکرد عضلات روتیتورکاف و عضله کتفی هستند. علاوه بر این، کیفیت حرکات نیز باید طی این آزمون پویا، مورد ارزیابی قرار گیرد. ناتوانی در حفظ وضعیت خنثی کمربند کمری لگنی رانی طی فعالیت اندام فوقانی، ممکن است به نقص در پایداری ناحیه مرکزی تنه اشاره کند. افزایش در بالا آمدن شانه، نزدیک شدن لبه فوقانی یا داخلی یا بر جستگی لبه داخلی، به فقدان پایداری و کنترل کتفی اشاره دارد.اگر فردی از نظر فیزیکی قادر به اجرای آزمون دیویس نیست، میتوانید به عنوان ارزیابی حرکت پویا، از او بخواهید تا روی تردمیل راه برود و از نمای جانبی، گرد شدن شانه ها و انتقال سر به جلو را ارزیابی کنید.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha