دکتر محمد حسین سلطانی در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، درباره مثانه عصبی یا نوروژنیک اظهار کرد: مثانه عصبی ممکن است به علت نقص یا آنومالی در ستون فقرات یا یک ضایعه در آن به وجود آید.
وی با بیان اینکه مثانه نوروژنیک به علت سقوط از ارتفاع، بیماری‌های هورمونی، ام اس و دیابت نیز به وجود می‌آید، افزود: این عوامل سبب شده مثانه تحت تاثیر قرار گیرد و عدم هماهنگی بین اعصاب سمپاتیک در حالت استراحت و پاراسمپاتیک در زمان ادرار ایجاد شود.
این متخصص اورولوژی عنوان کرد: اعصابی که وظیفه انتقال پیام‌ها را به مجاری ادرار برعهده دارند اگر به علت بیماری یا مصدومیت آسیب ببینند ماهیچه‌های کنترل کننده مثانه نمی‌توانند در زمان درست منقبض و منبسط شوند بنابراین فرایند پر و خالی شدن مثانه به طور صحیح انجام نشده و فرد دچار مشکل می‌شود.
سلطانی با اشاره به اینکه مثانه عصبی در زنان شایع‌تر است، خاطرنشان کرد: بیماران دچار مثانه نوروژنیک سرانجام واحدی ندارند و طیف علائم خفیف تا شدید همچون بی‌اختیاری ادرار، تکرر ادرار، سوزش ادرار، عفونت مجاری ادراری، بازگشت ادرار به کلیه‌ها، اختلالات جنسی و یبوست نیز در آنها مشاهده شود.
وی اضافه کرد: مثانه نوروژنیک در بیماران دیابتی نیز مشاهده می‌شود که این افراد علاوه کنترل قندخونشان لازم است مراقب عوارض این بیماری از جمله قطع پا، مشکلات بینایی، حملات قلبی و عروقی و نارسایی کلیوی باشند. همچنین اختلالات کلیوی ناشی از این بیماری ممکن است منجر به ایجاد مثانه نوروژنیک شود.
این دانشیار اورولوژی دانشگاه شهید بهشتی اضافه کرد: درمان بیماران مبتلا به مثانه نوروژنیک بر اساس شرایط هر فرد انتخاب می‌شود به این معنا که بیماران دچار نارسایی کلیه نیاز به پیوند کلیه و دیالیز دارند و برای سایر بیماران از روش‌های درمانی مختلف همچون دارودرمانی، تزریق بوتاکس داخل مثانه، استفاده از ابزارهایی داخل نخاع می‌توان استفاده کرد و گاهی اگر حجم مثانه کاهش یابد از پیوند روده به مثانه جهت درمان بیمار استفاده می‌شود.
نظر شما