مشکلاتی نظیر هزینه‌های سرسام‌آور تماشای مسابقات جام جهانی باعث شده است بسیاری از هواداران ساکن در کشورهای عرب‌زبان از سفر به قطر صرف‌نظر کنند.

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری سلامت،خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت: جام جهانی قطر، نخستین جام جهانی در خاک یک کشور عربی خواهد بود اما با وجود هیجان در خاورمیانه، شور و شوق در منطقه ای که معمولاً با اشتیاق آن به فوتبال شناخته می شود، همه‌گیر نیست.
اگرچه این مسابقات - که 20 نوامبر تا 18 دسامبر (29 آبان تا 27 آذر) برگزار می‌شود - برای بسیاری از هواداران عرب از نظر جغرافیایی نزدیک به کشورهایشان است، هزینه های بالا مشکل‌ساز شده است زیرا مجموعه ای از بحران ها و مسائل اقتصادی بخش بزرگی از خاورمیانه و شمال آفریقا را درگیر کرده است.
مکرم عابد، که یک صفحه هواداری 40 هزار نفری در فیس بوک برای تیم ملی تونس - یکی از چهار تیم عربی راه‌یافته به جام جهانی در کنار قطر، مراکش و عربستان سعودی - را اداره می‌کند، می‌گوید: «هزینه های اسکان و حمل و نقل سرسام‌آور است.»
عابد به خبرگزاری فرانسه گفت قطر «می‌توانست قیمت‌های ترجیحی» را به هواداران در منطقه ارائه دهد اگرچه قطر می‌گوید هزینه اقامت در پورتال رسمی خود را در قالبی یارانه‌ای کاهش داده است.

عابد یکی از هواداران متعددی بود که خبرگزاری فرانسه در یک نظرسنجی از طرفداران فوتبال در سراسر منطقه - با جمعیت بیش از 400 میلیون نفر - با آنها تماس گرفت.
پاول دیتسچی، مورخ فوتبال، به خبرگزاری فرانسه گفت جام‌های جهانی به طور سنتی طرفداران مرفه بیشتری را نسبت به فوتبال باشگاهی هفتگی، که هواداران آن اغلب طبقه کارگر هستند، جذب می‌کند.
به گفته دیتسچی، جام جهانی قطر، روند جهانی شکاف رو به رشد میان ثروتمندان و فقرا را «تقویت» می‌کند.
حتی در عربستان سعودیِ نفت‌خیز، که بزرگترین اقتصاد جهان عرب را از آن خود کرده است و با قطر نیز مرز زمینی دارد، هواداران می‌گویند هزینه ها بسیار بالا است.
مهند، دانشجوی 25 ساله سعودی که خواست نامش فاش نشود، در این خصوص گفت: «برای حضور در سه مسابقه (گروهی) باید وام بگیرید.»
طبق اعلام فیفا، قطر در صدر فهرست کشورهای خریدار بلیت‌های جام جهانی قرار گرفته است که رقم خرید آن به حدود سه میلیون نفر رسیده است.
کشورهای همسایه قطر در خلیج فارس، امارات متحده عربی و عربستان سعودی نیز در میان 10 خریدار برتر بلیت هستند.
بنا بر اعلام کمیته سازماندهی قطر، در واقع، عربستان سعودی بیش از هر کشور دیگری رزرو اقامتگاه در قطر انجام داده است.
مصر که یکی از نقاط پرطرفدار برای فوتبال‌دوستان در میان کشورهای عربی محسوب می شود، نتوانست به جام جهانی راه یابد. اما برخی از مصری‌ها همچنان قصد سفر به قطر را دارند، از جمله عمرو ممدوح که مشتاقانه منتظر حضور در خلیج فارس است.
او در این خصوص گفت: «هزینه پرواز به قطر نصف پروازهای روسیه که میزبان جام جهانی 2018 بود، است.»
همچنین هزاران نفر از مهاجران عرب ساکن در خلیج فارس، از بیش از 160 پرواز روزانه بین قطر و همسایگانش استفاده خواهند کرد. یکی از این افراد، فادی بوستروس، فرد لبنانی مقیم دبی است که با پرواز یک ساعته به دوحه می رود و همان روز باز می‌گردد.
اما بوستروس نگران است که با توجه به بحث‌های پیرامون میزبانی قطر و برنامه‌ریزی بی‌سابقه در زمستان به جای تابستان، زمانی که بسیاری از هواداران سفر را ترجیح می‌دهند، «فضای واقعی جام جهانی» در قطر وجود نداشته باشد.
در مراکش، مقامات پروازهای یارانه ای به قطر را اعلام کرده اند، اما این پروازها حدود 760 دلار هزینه دارند. برای یاسین، یک مراکشی 34 ساله که در جام جهانی 2018 حضور داشت، این تخفیف انگیزه کافی محسوب نمی‌شود.
وی در این خصوص گفت: «جام جهانی مترادف با فضای زیبا، برخوردهای انسانی، بی احتیاطی، و جشن است. اما قطر این معیارها را ندارد.»
یاسین برای تماشای مسابقات مراکش در قطر بلیت خرید اما سپس به دلیل قوانین «محدود کننده» در قطرِ محافظه کار، که در آن گزینه های سرگرمی محدود است، سفر خود را لغو کرد.
وسیم ریان، یک مراکشی دیگر، که به جام جهانی روسیه نیز رفته است، گفت او نیز از سفر به قطر صرفنظر خواهد کرد؛ «کشوری بدون تاریخ فوتبال یا فرهنگ برگزاری جشن».
فوتبال در دهه 1970 به قطر وارد شد آن هم با هجوم شرکت های نفتی و کارگران مهاجر؛ البته بسیار دیرتر از سایر بخش‌های خاورمیانه که تحت حاکمیت استعماری فرانسه و انگلستان بود.
در مصر، اولین باشگاه های فوتبال پس از جنگ جهانی اول ایجاد شدند.
به گفته دیتسچی، محقق و مورخ فوتبال، هواداران فوتبال از دو روند در جهان عرب پیروی می کنند.
او می‌گوید: در کشورهایی مانند مراکش، عراق، سوریه و الجزایر، «فوتبال محبوب است و جمعیت زیادی را به ورزشگاه‌ها می‌کشاند». او می‌افزاید: اما در کشورهای دیگر، از جمله قطر، فوتبال »بیشترنمایشی است که از تلویزیون تماشا می شود» و همچنین ابزاری برای نمایش «قدرت نرم» به شمار می‌رود.

منبع:العالم