به گزارش خبرگزاری سلامت _ طبنا گیلان : به مناسبت *روز جهانی پیشگیری از خودکشی*، دکتر فرهی، استادیار و روانشناس بالینی، در گفتوگو با خبرنگار طبنا تأکید کرد: خودکشی پدیدهای است که باید آن را به صورت یک طیف در نظر گرفت و تنها به مرحله نهایی آن توجه نکرد.
او گفت: «برخی افراد با سابقه افسردگی طولانی یا اقدام قبلی، در گروه قابل پیشبینی قرار میگیرند، اما گاهی با افرادی مواجه میشویم که هیچ نشانهای در گذشته ندارند و ناگهان تحت فشار شدید محیطی به این مرحله میرسند. بنابراین نمیتوان این مشکل را محدود به گروه خاصی دانست.» وی با اشاره به اینکه عوامل روانشناختی و اجتماعی در بروز این پدیده نقش مهمی دارند، افزود: «از یک سو مشکلاتی مانند افسردگی، اختلالات شخصیت و مصرف مواد، و از سوی دیگر فشارهای اقتصادی، اجتماعی و انتظارات بالا از افراد، میتواند زمینهساز افکار خودکشی شود. این مسئله هم در گروههای کمبرخوردار دیده میشود و هم در میان افرادی با منزلت اجتماعی بالا مانند پزشکان و نویسندگان.»
این روانشناس بالینی ادامه داد: «رزیدنتها و پزشکان به دلیل فشار کاری شدید، آینده نامطمئن و انتظارات بالای جامعه، در معرض آسیب بیشتری قرار دارند. محدودیتهای درآمدی و فشار روانی در این گروه میتواند به کاهش انگیزه، افسردگی و حتی اقدام به خودکشی منجر شود.»
دکتر فرهی با تأکید بر اهمیت شناسایی علائم اولیه اظهار کرد: «یک سوم افکار خودکشی به شکل آنی و لحظهای ایجاد میشوند و دو سوم دیگر زمینهدار هستند. خانوادهها باید نشانهها را جدی بگیرند، حمایت لازم را فراهم کنند و افراد را به استفاده از خدمات تخصصی تشویق نمایند.»
وی در پایان خاطرنشان کرد: «خودکشی یک مشکل همگانی است و نمیتوان تنها یک گروه را آسیبپذیر دانست. پیشگیری نیازمند برنامهریزی در سطوح مختلف، از فرد و خانواده گرفته تا نظام درمانی و سیاستگذاران کلان است. با حمایت اجتماعی، کاهش فشارها و مداخلات درمانی مناسب میتوان از وقوع بسیاری از موارد جلوگیری کرد.»