به گزارش خبرگزاری سلامت، دکتر سید داور سیادت، با اشاره به گزارش ۲۰۲۳ سازمان جهانی بهداشت گفت: «نرخ بروز سل در ایران حدود ۱۰ تا ۱۲ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر است، در حالیکه میانگین جهانی این رقم حدود ۱۳۲ و در منطقه مدیترانه شرقی ۱۱۵ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر گزارش شده است. بنابراین ایران از نظر کنترل سل در جایگاه بهمراتب بهتری نسبت به میانگین جهانی و منطقهای قرار دارد.»
وی افزود: «طی دو دهه اخیر، روند بروز بیماری در کشور بهطور مداوم کاهشی بوده و موفقیتهای قابل توجهی در شناسایی و درمان بیماران حاصل شده است.»
این عضو وابسته فرهنگستان علوم پزشکی با اشاره به دستاوردهای دهه اخیر خاطرنشان کرد: «کاهش مستمر بروز و مرگومیر ناشی از سل، پوشش بالای تشخیص و درمان با بیش از ۹۰ درصد موفقیت، راهاندازی آزمایشگاههای تشخیص مولکولی در اکثر استانها و کنترل سل مقاوم به دارو از جمله نتایج قابل توجه برنامه ملی است.»
وی با تأکید بر عملکرد مثبت «برنامه ملی کنترل سل» وزارت بهداشت اظهار داشت: «این برنامه با ساختاری منسجم از سطح خانههای بهداشت تا دانشگاههای علوم پزشکی، نظام گزارشدهی الکترونیک TTIS و آموزش مداوم کارکنان توانسته نتایج درخشانی به همراه داشته باشد.»
دکتر سیادت در ادامه به برخی چالشها نیز اشاره کرد و گفت: «افزایش موارد سل مقاوم به دارو در برخی مناطق مرزی، نیاز به بهروزرسانی تجهیزات آزمایشگاهی و دشواری در پیگیری درمان بیماران مهاجر از جمله مشکلات موجود است.»
او همکاری بینبخشی را عامل مهم موفقیت دانست و افزود: «بدون همکاری نهادهایی چون سازمان زندانها، کمیساریای عالی پناهندگان، هلالاحمر و سازمان بیمه سلامت، کنترل سل ممکن نبود. این هماهنگی موجب شده پوشش تشخیص و درمان به بیش از ۹۵ درصد جمعیت هدف برسد.»
دکتر سیادت درباره دسترسی به داروهای ضد سل نیز توضیح داد: «داروهای خط اول بهطور کامل و رایگان در کشور در دسترس است و داروهای خط دوم جدید مانند بداکولین و دلامانید نیز با حمایت سازمان جهانی بهداشت و صندوق جهانی وارد کشور شدهاند. هرچند هنوز توزیع آنها در سراسر کشور یکنواخت نیست و تقویت زنجیره تأمین دارویی ضروری است.»
به گفته وی، ایران در مقایسه با میانگین جهانی و منطقهای، از نرخ بروز پایینتری برخوردار است و طی دو دهه گذشته کاهش مداوم موارد سل در کشور ثبت شده است.
وی در پایان تأکید کرد: «ایران در مسیر اهداف جهانی "پایان سل تا ۲۰۳۵" حرکت میکند و تداوم حمایتهای بینبخشی، نوسازی زیرساختهای تشخیصی و پایش بیماران مهاجر میتواند ضامن موفقیت کامل کشور در ریشهکنی سل باشد.»