کارشناسان حوزه آب در گیلان می‌گویند هشدارهای مکرر شرکت آب منطقه‌ای درباره سیلاب، بدون ارائه راهکارهای عملی باقی مانده و نبود برنامه‌ریزی مؤثر، تهدیدی جدی برای امنیت آبی استان به شمار می‌رود.

به گزارش خبرگزاری سلامت _ طبنا گیلان : کارشناسان حوزه منابع آب در گیلان معتقدند که هشدارهای پی‌درپی شرکت آب منطقه‌ای درباره احتمال وقوع سیلاب در ماه‌های اخیر، در حد اطلاع‌رسانی باقی مانده و تاکنون اقدام اجرایی مشخصی برای کنترل بحران آب و جلوگیری از هدررفت منابع آبی از سوی این دستگاه دیده نشده است.

در حالی‌که تا اواخر دهه ۹۰، میزان آبگیری سد سفیدرود بیش از یک میلیون مترمکعب گزارش می‌شد، در سال‌های اخیر این رقم به حدود ۶۰۰ میلیون مترمکعب کاهش یافته است. بر اساس اعلام مدیرکل آب منطقه‌ای گیلان، به‌دلیل کاهش حجم آب ذخیره‌شده، برای تأمین آب مورد نیاز شالیزارها ناچار به نوبت‌بندی و مدیریت مصرف شده‌اند.

کارشناسان بر این باورند که کاهش نزولات آسمانی یکی از عوامل اصلی افت منابع آبی است، اما مدیریت ناقص در ذخیره و هدایت آب‌های سطحی، نبود طرح‌های جامع لایروبی و بی‌توجهی به مسیرهای انهار و رودخانه‌ها نیز سهم بسزایی در این وضعیت دارند. به گفته آنان، تاکنون از سوی شرکت آب منطقه‌ای گیلان برنامه‌ای روشن برای بهره‌گیری از روش‌های نوین ذخیره و انتقال آب ارائه نشده است.

در همین حال، گزارش‌هایی از دستگاه قضایی درباره ترک‌فعل و قصور شرکت آب منطقه‌ای در برخی شهرستان‌ها از جمله فومن منتشر شده است؛ گزارش‌هایی که بر بی‌توجهی به لایروبی رودخانه‌ها، ساخت‌وسازهای غیرمجاز در بستر آبراهه‌ها و عدم آزادسازی حریم رودخانه‌ها به‌عنوان عوامل تشدید سیلاب‌های اخیر تأکید دارند.

از سوی دیگر، پروژه‌هایی مانند سد مخزنی پلرود که بیش از یک دهه از آغاز ساخت آن می‌گذرد، هنوز به بهره‌برداری نرسیده است. بازدیدهای مکرر مسئولان استانی و وعده‌های تکراری نیز تاکنون خروجی ملموسی برای مردم منطقه نداشته است.

افکار عمومی اکنون از شرکت آب منطقه‌ای گیلان انتظار دارند با انتشار جدول زمان‌بندی پروژه‌ها، ارائه گزارش مالی شفاف و دعوت از بخش خصوصی و خیرین برای سرمایه‌گذاری، پاسخ‌گو و شفاف‌تر عمل کند. کارشناسان هشدار می‌دهند که تداوم وضعیت موجود، ضمن تهدید منابع آبی استان، می‌تواند به کاهش اعتماد عمومی و افزایش خطرپذیری در برابر بلایای طبیعی بینجامد.

استان گیلان اگرچه از نعمت بارش‌های فراوان برخوردار است، اما نبود مدیریت علمی و برنامه‌ریزی بلندمدت در استفاده از این ظرفیت‌ها می‌تواند «سرمایه آبی» آن را به تهدیدی جدی بدل کند. اکنون زمان آن رسیده است که هشدارها به اقدام عملی تبدیل شود؛ چراکه امنیت آب، ضامن امنیت زندگی است.