به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری سلامت، اگر چه شیوع کرونا یک بیماری جسمانی تلقی می شود اما مسائل روانی در روند کاهش و افزایش میزان مبتلایان به آن تأثیر بسزایی دارد. با شیوع کرونا ترس و نگرانی که یک عارضه روانی است به شدت در جهان گسترش پیدا کرد و همین مسئله موجب شد مردم (اگر نه همه حداقل بسیاری از آنها) به تبع این ترس مسائل بهداشتی را جدی بگیرند. اما رعایت مسائل بهداشتی کافی نبود و بسیاری از دولت ها مجبور شدند قوانین قرنطینه شدیدی اتخاذ کنند. اعمال قرنطینه یعنی مواجه شدن مردم با سبکی از زندگی که هرگز آن را تجربه نکرده بودند. در خانه ماندن، قطع ارتباط های اجتماعی، نگرانی مداوم از ابتلای خود و اطرافیان به کرونا، مرگهای
در این میان اخبار ناامید کننده نیز موجب شد مردم بیشتر از هفته های اول شیوع کرونا، حالت هایی از افسردگی را تجربه کنند. در روزهای اول شیوع کرونا بسیاری با مطرح کردن این موضوع که با شروع فصل گرما این بیماری ریشه کن خواهد شد و با رعایت قرنطینه می توان کرونا را کنترل کرد، مردم را امیدوار می کردند اما با شروع فصل گرما خبری از توقف شیوع کرونا نشد، اخبار متعددی که در مورد یافتن واکسن کرونا و آزمایش آن بر روی انسانها منتشر می شد نیز هیچکدام به سرانجام امیدوار کننده ای ختم نشد. همه این مسائل در کنار سردرگمی دولت ها در مواجهه درست با پدیدهای جهانی که هیچ کس به درستی ابعاد آن را پیش بینی نکرده بود، موجب کاهش صبر و تاب آوری مردم شد. این روند ادامه داشت تا اینکه دولتها به خاطر مسائل اقتصادی و ترس از عدم توانایی در کنترل زیان های اقتصادی وارده مجبور شدند بخش قابل توجهی از محدودیت ها را بردارند و به یکباره با انفجاری از مسافرت ها، مهمانی ها، رفت و آمدها و متأسفانه عدم رعایت مسائل بهداشتی در مراسم ها و گشت و گزارها مواجه بودیم. انفجاری که بیش از هر چیزی ناشی از سرخوردگی و فشار روانی وارده بر مردم بود. متأسفانه باید پذیرفت که درگیر شدن بخش قابل توجهی از کادر درمان به درمان فیزیکی و پیشگیری فیزیکی از کووید 19 موجب شد کمتر به ابعاد روانی شیوع کرونا توجه شود. در همین خصوص آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل در پیامی ویدیویی اعلام کرد: پس از چندین دهه غفلت از خدمات بهداشت روانی، همهگیری کووید-۱۹ اکنون با ایجاد فشار روانی بیشتر به خانوادهها و جوامع لطمه زده است. حتی زمانی که این همهگیری تحت کنترل درمیآید، غم، نگرانی و افسردگی همچنان افراد و جوامع را تحت تاثیر قرار خواهد داد. همچنین سازمان ملل در گزارشی توجیهی اعلام کرد که در ماههای آغازین همهگیری کووید-۱۹ بهداشت و سلامت فیزیکی اصلیترین دغدغه بود اما اینک مسائل روانی فشار زیادی بر شمار زیادی از جمعیت دنیا وارد کرده است.بخشی از این فشارهای روانی ناشی از نگرانی افراد در مورد ابتلای عزیزانشان به کرونا یا مرگ بر اثر این ویروس است و بخش دیگری این فشارها به دلیل از دست رفتن معیشت افراد است. مسئله نگران کننده اینکه پزشکان، پرستاران، کادر درمان و خانوادههای آنها که نقش مهمی در مهار فیزیکی و کمک به درمان جسمانی بیماری کرونا دارند، بیش از دیگر اقشار جامعه تحت فشارهای روانی قرار گرفته اند و نیاز دارند خدمات روانشناسی دریافت کنند.
گزارش: زهرا مرندی