رئیس سازمان نظام پرستاری کشور گفت: در حال حاضر با کمبود ۱۰۰ هزار پرستار در بیمارستانهای کشور مواجهیم اما الان از نظر سازمان اداری و استخدامی، در برخی مناطق کشور مازاد پرستار داریم! در حالی که در عمل و در بیمارستانها با کمبود واقعی پرستار مواجه هستیم.
احمد نجاتیان به مناسبت روز پرستار در گفت و گویی افزود: دلیل این تفاوت، اختلاف در استانداردهاست. سازمان اداری و استخدامی برای هر تخت بیمارستانی، بهطور کلی ۲.۵ نفر نیرو در نظر میگیرد، در حالی که ما معتقدیم به ازای هر تخت بیمارستانی حداقل ۱.۸ پرستار باید وجود داشته باشد و ۲.۵ نفر کادر پرستاری به ازای هر تخت باید داشته باشیم.
وی اظهار داشت: درواقع، از سویی اختلاف قابل توجهی میان دیدگاهها وجود دارد. از طرفی دیگر، بسیاری از بیمارستانهای کشور چارت سازمانی قدیمی دارند. برای مثال، بیمارستانی با ۱۵۰ تخت افتتاح شده اما اکنون با بیش از ۳۰۰ تخت فعالیت میکند، اما سازمان اداری و استخدامی هنوز همان ظرفیت ۱۵۰ تخت را مبنا قرار میدهد.
نجاتیان تاکید کرد: ما در کارگروه ویژه پرستاری ریاست جمهوری نیز این موضوع را پیگیری و مطرح کردهایم، چون تا زمانی که عدد و استاندارد مورد توافق چند سازمان با هم به تأیید نرسد، این مشکل ادامه خواهد داشت. این کارگروه ویژه میتواند پیشنهادهایی را برای تصویب به دولت ارسال کند. در کارگروه ویژه، نمایندگان سازمانها حضور دارند و پیشنهادی ارائه شده که تا حدی پذیرفته شده، ولی هنوز مشخص نشده کدام سازمان موظف است نُرم و استانداردها را بهروزرسانی کند. ما تلاش میکنیم از سایر بندهای قانونی برای تحقق این هدف استفاده کنیم.
به گفته وی، از سوی دیگر باید توجه داشت که حدود ۷۰ درصد پرستاران کشور خانم و عمدتاً نیز جوان هستند. به طور کلی میانگین سابقه کار آنها ۱۰ سال است یعنی این گروه معمولاً در سنین ۳۰ تا ۳۵ سالگی هستند که سن باروری و تشکیل خانواده به شمار میرود و بنابراین بسیاری از پرستاران که بانوان هستند ازدواج میکنند و فرزنددار میشوند.
نجاتیان افزود: در این زمینه، قانون «جوانی جمعیت» محدودیتهایی در محل کار و جایگزینی نیرو برای دوران مرخصی زایمان ایجاد کرده است. مثلاً بعد از زایمان، اجازه استخدام نیروی جایگزین داده نمیشود. همین امر باعث فشار مضاعف بر سایر نیروها شده است. در برخی بیمارستانها تعدادی از پرستاران در مرخصی زایمان یا کاهش ساعت کاری هستند که منجر به افزایش فشار بر همکاران دیگر میشود. در بیمارستانهای دولتی نیز برخلاف برخی مراکز خصوصی، امکان استفاده از نیروی موقت جایگزین وجود ندارد.
وی تصریح کرد: ایجاد پانسیون یا خوابگاه برای پرستاران بهتنهایی راهحل مؤثری نیست، چون در شهرهای مختلف تأثیرات متفاوتی دارد. باید بستهای جامع شامل مشوقهای مالی و تعرفهای و ساخت پانسیون و خوابگاه و تأمین مسکن و ... تدوین شود.
به گفته نجاتیان، مثلاً همانطور که برای مناطق محروم تعرفه ترجیحی در نظر گرفته شده، باید برای کلانشهرهایی مانند تهران نیز مشوقهایی ایجاد شود تا پرستاران تمایل به ماندن داشته باشند. مسئله گرانی مسکن در تهران به یک مشکل جدی برای جذب و استخدام پرستاران تبدیل شده و به همین علت پرستاران در آزمونهای استخدامی بیمارستانهای تهران شرکت نمیکنند.
نظر شما