توصیه های طب ایرانی و مکمل در زمینه سلامت سالمندان

فرآیند سالمندی به معنای پیرشدن سلول هاست و انسان ها از نظر سیر و روند پیر شدن با یکدیگر متفاوت هستند.این که سالمندی از چه سنی آغاز می شود و چه وقت می توان فردی را سالمند تلقی نمود، دقیقا مشخص نیست،ولی برای برنامه ریزی دقیق و ارائه ی خدمات مناسب به افراد جامعه لازم است گروه های سنی به طور مشخص تعریف شوند.

به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت،دکترای تخصصی طب ایرانی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه در طب ایرانی طول عمر انسان به تفکیک دقیق دوره های سنی مشخص شده است اظهار کرد: بر این اساس سن رشد و نمو از ابتدای تولد تا 15 سالگی،سن جوانی از ابتدای 15 سالگی تا 35 الی 40 سالگی،سن میانسالی از 40سالگی الی 60 سالگی و سن سالمندی از 60 سالگی تا پایان عمر تعیین شده است.

دکتر حمیده ناقدی با بیان اینکه هدف سالمند شناسی و طب سالمندی افزایش کیفیت زندگی و بهتر زیستن با تاکید بر درمان و مراقبت افراد سالمند است تصریح کرد:حکیم ابوعلی سینا،سالخوردگی را یک حالت بینابین سلامت و بیماری می داند و در کتاب قانون ، گاهی از پیری زودرس، سخن به میان آورده و بعضی از عوامل محیطی را در بروز آن دخیل دانسته است.

متخصص طب ایرانی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطر نشان کرد: اگر در منطقه گرمسیر ،تبخیر بیش از حد رخ دهد و رطوبت کاهش یابد، مردم آن سرزمین،زود پیر می شوند افزود: تعیین انواع سالمندی براساس زمانی،زیست شناختی، اجتماعی و روانی مشخص می شود و معتبرترین شاخص،تعریف سالمندی بر مبنای سن شناسنامه ای فرد است.

دکتر ناقدی با اشاره به اینکه نقش تغذیه در گروه سالمندان که مستعد ابتلا به بیماری های مختلف از جمله درد مفاصل ، پوکی استخوان،بیماریهای عفونی،مشکلات گوارشی،پوستی و اختلالات خواب هستند از اهمیت بالاتری برخوردار است افزود: رعایت اصول تغذیه، یکی از عوامل مهم در حفظ سلامت دستگاه گوارش سالمندان است، مصرف غذا در سالمندان باید در حد معتدل باشد و پرخوری و کم خوری هردو برای بدن سالمندان، زیان آور است.

وی گفت: مصرف زیاد غذا در سالمندان را مب توان مسبب سوء هاضمه،چاقی، افزایش احتمال ابتلا به دیابت و افزایش فشارخون دانست و از سوی دیگر کم خوری باعث ضعف قوای عمومی بدن،کم خونی و لاغری می شود.

دکتر ناقدی، با بیان اینکه بر اساس طب ایرانی و مکمل غذاها تاثیرات مختلفی بر روی بدن دارند اظهار کرد: مصرف غذاهای شیرین موجب کاهش اشتها، سستی بافت معده می شوند و غذاهای شورکاهش رطوبت،خشکی معده و بدن وآسیب به چشم را به همراه دارد.

وی گفت: همچنین استفاده از غذاهای ترش موجب،کم خونی،ضعف قوا،بیماری های سیستم عصبی و روانی، غذاهای بی مزه موجب کاهش اشتها به غذا ،سستی و کسالت، غذاهای خشک موجب ضعف قوا،تیرگی رنگ چهره،خشکی بدن،غذاهای سردموجب کاهش حرارت سرشتی بدن،سستی و کسالت،چاقی و غذاهای چرب موجب کسالت،کاهش اشتها،چربی خون بالا،کبد چرب می شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha