به گزارش طبنا (خبرگزاری سلامت) از دیلی‌میل، محققان، بانداژ الکترونیک خود را دور سینه موش‌هایی که روی پشت‌شان، زخم ناشی از بریدگی وجود داشت، پیچاندند. هر بار که موش نفس می‌کشید، یک پالس الکتریکی تولید می‌شد و بدین ترتیب، روند درمان را سرعت می‌داد. در واقع این پالس باعث می‌شود، سلول‌های درمان‌کننده پوست به نام فیبروبلاست، فورا در محل جراحت، جمع شده و تولید کولاژن و سلول‌های جدید را سرعت دهند.
محققان دانشگاه ویسکانسین-مدیسون می‌گویند، جراحت‌های مربوط به پای افراد دیابتی، زخم‌های ساق پا و جراحت‌های ناشی از جراحی، از جراحت‌های مربوط به پوست هستند که بیشتر مواقع درمان نمی‌شوند. هر سال در آمریکا، بیش از ۶,۵ میلیون نفر گرفتار این وضعیت می‌شوند و دلیل درمان نشدن زخم‌هایشان هم مشخص نیست.
تحریک الکتریکی برای اولین بار در دهه ۱۹۶۰، با کاهش تورم، افزایش جریان خون و تحریک رشد بافت‌های جدید، به درمان جراحت‌ها پرداخت. اما این روش فقط باید در بیمارستان انجام می‌شد. اما این ابزاری که تازه تولید شده است، می‌تواند توسط افراد در منزل هم به کار رود.
محققان روی بدن دو گروه از موش‌ها، برش کوچکی ایجاد کردند. سپس یک گروه از موش‌ها را با بانداژ الکترونیکی، پانسمان کردند و برای گروه دیگر، بانداژی معمولی به‌کار بردند. آنها پس از دو روز متوجه شدند که جراحت بدن موش‌هایی که از بانداژ الکترونیکی استفاده کرده بودند، تقریبا درمان شده اما زخم موش‌های گروه دیگر کوچکترین اثر بهبودی نشان نداده بود. این تحقیق یک بار دیگر انجام شد و معلوم شد زخمی که درمان آن، به طور معمول ۱۰ تا ۱۲ روز طول می‌کشد، با استفاده از این بانداژ، سه روزه خوب می‌شود.
به گزارش طبنا، محققان می‌گویند، چنانچه این بانداژ به تولید انبوه برسد، جراحت‌ها به راحتی درمان می‌شوند و افراد بسیاری مانند دیابتی‌ها از خطرات ناشی از زخم‌ها، نجات می‌یابند.
مترجم: نادیا زکالوند
نظر شما