در افراد بالای ۵۰ سال احتمال کمبود ویتامین دی افزایش یافته و با افزایش سن خطر بروز بیماری ها افزایش می یابد. بزرگسالان ۱۹-۷۰ ساله باید روزانه ۶۰۰ واحد ویتامین دی دریافت کنند.
به گزارش خبرگزاری سلامت (طبنا) از فارس، ویتامین دی از جمله ویتامین های محلول در چربی و ضروری برای بدن است. وجود این ویتامین برای جذب کلسیم و شکل گیری استخوان ها لازم است.
کمبود ویتامین دی باعث کمبود کلسیم و بروز بیماری در استخوان ها مانند پوکی استخوان یا نرمی استخوان می شود.
این ویتامین باعث کاهش رشد سلول های سرطانی شده و جلوی عفوت و التهاب را می گیرد. همین طور این ویتامین می تواند باعث تنظیم سطح انسولین و کنترل دیابت شود.
عفونت مداوم، خستگی مفرط و ضعف، درد کمر و استخوان، افسردگی، نقص در توانایی ترمیم زخم، پوسیدگی دندان ها، ریزش مو و درد عضلات‌از علائم کمبود ویتامین دی است.
در افراد بالای ۵۰ سال احتمال کمبود ویتامین دی افزایش یافته و با افزایش سن خطر بروز بیماری ها افزایش می یابد. بزرگسالان ۱۹-۷۰ ساله باید روزانه ۶۰۰ واحد ویتامین دی دریافت کنند.
افراد ۷۱ سال به بالا باید ۸۰۰ واحد از این ویتامین را دریافت نمایند. با آزمایش خون می توان میزان ویتامین دی موجود در بدن را مشخص کرد. به خاطر داشته باشید که وجود مقدار زیاد ویتامین دی در بدن می تواند اثرات منفی جدی بر سلامتی داشته باشد.
ویتامین D را می توان از ۳ منبع دریافت کرد:
۱‐از طریق نور خورشید
۲‐ مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های حاوی ویتامین D
۳‐ مصرف مکمل
🔹مکمل های تجویز شده توسط پزشکان تامین کننده بخشی از نیازها می باشد و مابقی می بایست از طریق منابع غذایی حاوی کلسیم ( شیر، لبنیات، انواع کلم، حبوبات و...) و ویتامین D ( ماهی های چرب، لبنیات، زرده تخم مرغ و...) تامین شود.
🔹 مصرف همزمان مکمل ۵۰ هزار واحدی ویتامین D با قرص کلسیم D بدون اشکال می باشد. بهتر است کلسیم همراه یا بعد ازغذا میل شود.
🔸 زنان باردارو مادران باردار باید روزانه ۱۰۰۰ واحد ویتامین D دریافت کنند.
🔹در صورت مصرف نادرست و بیش از حد مجاز این ویتامین به صورت سهوی یا عمدی، بروز عوارضی مانند یبوست، ضعف، خستگی، خواب آلودگی، سردرد، کاهش اشتها، پرنوشی، خشکی دهان، طعم آهن در دهان، تهوع و از دست دادن اشتها، تکرر ادرار و کاهش وزن اتفاق می افتد.
برای بیماران با میزان سرمی ویتامین D کمتر از ۱۰ نانوگرم در میلی لیتر روش های معمول درمان با تجویز پزشک به شرح زیر می باشد:
دوز ۵۰۰۰۰ واحد بین المللی ویتامین D به صورت خوراکی یک بار در هفته برای بزرگسالان به مدت ۸ هفته و سپس مطابق برنامه کشوری، ماهانه یک عدد پرل ۵۰۰۰۰ واحدی ادامه یابد.
دوز ۵۰۰۰۰ واحد بین المللی ویتامین D به صورت خوراکی یک بار در هفته برای نوجوانان ۱۲ تا ۱۸ سال به مدت ۶ هفته سپس مطابق برنامه کشوری، ماهانه یک عدد پرل ۵۰۰۰۰ واحدی ادامه یابد. هدف رساندن سطح ویتامین D۳ به بالاتر از ۳۰ نانوگرم در میلی لیتر می باشد.
واحد اطلاع رسانی دارو و سموم معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی جهرم
نظر شما