به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، زمانی که چرک در جایی از بافت جمع شود که همراه با علائم و نشانه‌هایی همچون قرمزی، درد، گرمی و ورم باشد، آبسه رخ داده است. منطقه قرمز شده اغلب فراتر از ورم نیز می‌رود و این ورم را هرگاه فشار دهیم به نظر می‌رسد که درون آن از مایعی پر شده است.
براساس این گزارش؛ آبسه یا دمل‌ها معمولا به دلیل عفونت باکتریایی به وجود می‌آیند. اغلب باکتری‌های مختلفی در یک عفونت درگیر هستند. در مواردی به ندرت پیش می‌آید که انگل نیز باعث دمل می‌شود و این امر بیشتر در کشورهای در حال توسعه معمول است.
دمل پوستی معمولا با شکل ظاهر آن تشخیص داده می‌شود و بعد با برش و باز کردن آن تایید می‌شود. در مواردی که تشخیص چندان واضح نیست، می‌توان از تصویربرداری فراصوت استفاده کرد.
دمل‌های پوستی مشکلی رایج هستند و در سال‌های اخیر رایج‌تر نیز شده‌اند. یکی از عوامل خطر استفاده از تزریق دارو به صورت درون‌وریدی است.
در دمل‌های به وجود آمده اطراف مقعد، لازم است سی‌تی اسکن صورت گیرد تا میزان عمق عفونت شناسایی شود. درمان استاندارد بسیاری از دمل‌های بافت نرم یا پوستی با برش آن برای باز کردن و خشک شدن انجام می‌شود. استفاده از آنتی‌بیوتیک برای این نوع دمل در افرادی که سالم هستند و به غیر از دمل مشکل دیگری ندارند، به نظر تاثیری ندارد.
این گزارش می‌افزاید؛ شواهد اندکی وجود دارد که می‌گویند حفره ایجاد شده بعد از خشک شدن دمل را نباید با گاز پانسمان بست. درست بعد از خشک شدن دمل، اگر به جای این که آن را باز بگذاریم، آن را ببندیم احتمال بهبودی افزایش می‌یابد، بدون این که خطر بازگشت دمل وجود داشته باشد. اغلب استفاده از سوزن سرنگ برای کشیدن چرک به بیرون کافی نیست.
نظر شما