از نظر آمریکا اکنون بهترین فرصت فشار حداکثری بر ایران است

او افزود: از نظر مقامات کاخ سفید شرایط امروز برای فشار حداکثری علیه ایران، بسیار بهتر از زمانی است که نفت شصت دلار بود؛ بنابراین اظهارات مقامات کشور‌های مختلف برای لغو یا تعلیق تحریم‌ها علیه ایران بیشتر از نتییجه بخشی، یک فعالیت سیاسی بسیار محدود تلقی می‌شود و ما نباید به آن دلخوش باشیم. دولت آبادی با اشاره به طرح بحث چند جانبه گرایی در صحنه بین الملل، توضیح داد: چند جانبه گرایی یکی از سناریو‌های نظم است؛ قائده اساسی در نظام بین الملل این است که اگر ایران از حوزه سیاست خارجی غرب خارج شود، نظم جهانی فرو می‌پاشد؛ این اتفاق پیش‌تر هم افتاده، با پیروزی انقلاب اسلامی نظم جنگ سرد دچار فرو پاشی شده و نظم جدید هم تا زمانی که روابط ایران و غرب مشخص نشود، شکل نگیرد و ایران به سیاست خارجی غرب بازنگردد، نظم جدید هم شکل نمی‌گیرد. سفیر اسبق کشورمان در ترکیه اضافه کرد:، اما سناریو‌هایی که برای نظم تعریف می‌شود، متعدد است؛ یکی رهبری آمریکا بود که سناریو به سمت تک قطبی می‌رود که این اتفاق نیفتاد، زیرا واشنگتن ظرفیت این قضیه را ندارد و پیش بینی آنها اشتباه درآمد؛ سناریوی دوم مربوط به شکل گیری یک نظم چند جانبه بود که شامل رقابت و همکاری قطب‌های اساسی قدرت مانند اتحادیه اروپا، روسیه، چین و آمریکا بود. او با بیان اینکه البته از نظر برخی هم ایران می‌تواند با ایجاد یکسری ساختار جهت تنظیم مناسبات این پنج قطب باشد، اما شکل نگرفت، اظهار کرد: سناریوی دیگر هم پیش بینی می‌شد که بلوک و رهبری کشور‌ها بتواند نظمی به این ساختار در منطقه خودشان بدهد؛ برای مثال چین و آسیای جنوب شرقی، آلمان و اتحادیه اروپا، ایالات متحده و قاره آمریکا، ایران و غرب آسیا و... ترکیبی از بلوک و قدرت‌های برتر آنها بتوانند نظمی به مناطق و جهان بدهند که باز هم اتفاق نیفتاده است. دولت آبادی با بیان اینکه پراکندگی قدرت هم نتوانسته نظمی را در جهان شکل دهد، تصریح کرد: دلیل عمده تمام این فقدان شکل گیری سناریو‌های نظم علیرغم اینکه هرکدام برای مدت کوتاهی شکل گرفته و توانسته اند نظم مسلط را شکل دهند، این است که چالش استراتژیک میان ایران و آمریکا هنوز حل نشده است. این کارشناس مسائل بین الملل در پایان با بیان اینکه بزرگترین چالش استراتژی دنیا، میان تهران و واشنگتن است، گفت: سایر چالش‌های موجود در دنیا، حتی چالش میان پکن- واشنگتن که برخی تلاش می‌کنند به آن پر و بال دهند، در حوزه تاکتیک است و نه استراتژیک؛ بنابراین تا موضوع میان ایران و ایالات متحده حل نشود، نظم جهانی شکل نمی‌گیرد و این نظریه‌هایی که مطرح می‌شود، ارزش توجه نداشته و نظم نهایی پس از تعیین و تکلیف روابط میان ایران و آمریکا معین خواهد شد.