سمانه نجارزادگان، خبرنگار طبنا(خبرگزاری سلامت)، این سندروم را می‌توان یکی از نادرترین بیماری‌های عصبی دانست که در آن دست فرد مبتلا بدون آنکه بداند چه اتفاقی در حال رخ دادن است شروع به حرکت می‌کند و شخص نیز هیچگونه کنترلی روی دست خود ندارد.این افراد ممکن است دست خود را به سمت اشیائی دراز کرده و آنها را لمس کنند بی آنکه بدانند چه کار می‌کنند.
تحقیقات در مورد این بیماری به دلیل پراکندگی موارد آسان نبوده اما تیمی سوئیسی در سال 2007 به نتایج جدیدی رسید. پزشکان روی یکی از بیماران تصویربرداری FMRI انجام دادند تا مشخص کنند کدام قسمت مغز در حرکات ارادی و غیرارادی فعالیت می‌کند. آنها دریافتند حرکات ارادی از لوب پیشانی و پیش از ارسال به نوار حرکتی منشا می‌گیرند، در حالی که در حرکات بیگانه هیچ فعالیتی در این قسمت دیده نمی‌شود و نوار حرکتی به تنهایی باعث این حرکات است. پیام درحقیقت در نوار حرکتی می‌ماند و به لوب پیشانی نمی‌رسد به همین دلیل مبتلایان به حرکاتشان آگاه نیستند.
متاسفانه در حال حاضر هیچ شیوه درمانی مشخصی برای این بیماری به دست نیامده اما می‌توان علائم با روش‌هایی همچون نگه داشتن دست یا بستن آن پشت سر مدیریت کرد. یکی دیگر از راهکاری‌های پیشنهادی برای درمان این است که فرد تلاش کند با دست خود اشیاء را برای مدتی مشخص نگه دارد.همچنین برخی تحقیقات گزارش شده نشان می‌‌دهد که اگر تنها یک نیمکره آسیب‌دیده باشد، بهبود تدریجی امکان‌پذیر است.
نظر شما