یک روانشناس بالینی مطرح کرد؛ جامعه ای که نتواند افراد دارای معلولیت را بپذیرد ان جامعه دارای معلولیت است ودر قانون جامع معلولیت که مصوب شده بسیاری از مشکلات این قشر به مجلس تاکید شده اما هنوز دستگاه‌های اجرایی نتوانستند ان را انجام دهند.
طالبعلی پور شریعه در گفت‌وگو با طبنا با اشاره به اینکه افراد داری معلولیت دارای چالش‌هایی هستند که باید به انها اهمیت بیشتری داده شود، اظهار کرد: تعریف معلولیت در تفاوت ها انجام کارهای روزمره است.
کسی که از ناحیه پا دارای معلولیت است تنها در نحوه حرکت که با ویرچر انجام‌می‌شود با فرد سالم تفاوت دارد و نیازیهای روحی، جسمی یکسانی خواهد داشت.
وی با اشاره به اینکه چالش های حوزه معلولیت به دو چالش در زمینه چالش هایی که جامعه و خود فرد ایجاد کرده تقسیم‌بندی می‌شود گفت: به طوریکه در چالش شناختی جامعه هنوز جامعه به فرهنگ پذیرش دارای افراد معلول در جامعه نرسیده است.
این روانشناس بالینی اظهار کرد: با وجود اینکه کشوری اسلامی و در حال پیشرفت داریم اما هنوز پذیرش افراد دارای معلولیت به طور کامل اتفاق نیافتاده است.
پورشریعه ادامه داد: افراد دارای معلولیت در بحث اشتغال دچار مشکل هستند و اگر برای کاری در فروشگاه یا مکانی مراجعه کنند قطعا با مشکل عدم پذیرش مواجه خواهند شد.
وی با تاکید بر اینکه فرد دارای معلولیت نمی‌تواند ارتباط راحتی با پیرامون خود برقرار کند زیرا مناسب سازی مشخصی در بستر جامعه برای این قشر از افراد دیده نشده است خاطرنشان کرد: مناسب سازی در جامعه با شناخت کافی از نیازهای معلولان محقق می‌شود و همچنین ذهن جامعه نیز باید اماده پذیرش این مهم باشد تا درک درست اتفاق بیافتد و افراد باید همه جانبه نگر باشند تا توسعه پایدار محقق شود.
این مدیر کلینیک مددکاری ادامه داد: مقصود نهایی از توسعه پایدار یعنی مشارکت همه اقشار جامعه در پیشرفت یک جامعه و پدیداری ظرفیتهای جامعه و بهره برداری از آن در این مسیر است و در این راستا از ظرفیتهای بالقوه و بالفعل افراد دارای معلولیت باید استفاده شود تا در ذهن، فکر و شناخت مردم و مسولان قرار گیرد.
پورشریعه گفت: چالش‌های اشتغال، مسکن،تحصیلات و ازدواج معلولان از دیگر موانع است و با توجه به شعار امسال که توسعه و نواوری باید در خدمت معلولان باشد متاسفانه تاکنون باوجود پیشرفتهای مهم در پارک علم و فناوری و علم هنوز در کشور نتوانستیم علم و فناوری را به طور کامل در اختیار این قشر قرار دهیم.
وی با اشاره به اینکه جامعه ای نتواند افراد دارای معلولیت را بپذیرد ان جامعه دارای معلولیت است تاکید کرد: در قانون جامع معلولیت که مصوب شده بسیاری از مشکلات این قشر به مجلس تاکید شده اما هنوز دستگاه‌های اجرایی نتوانستند ان را انجام دهند؛ اگر بودجه‌ی اجرایی برای این قانون نیز در نظر گرفته می‌شود حتی یک پنجم این بودجه در سال اختصاص داده نشده
به طوریکه فرد دارای معلولیت باید از مزایای قانون کار بهره‌مند شود اما مستمری معلولان منطبق با قانون کار نیست.
این روانشناس بالینی افزود: پیگیری امور مسکن معلولان به سازمان حمایتی بهزیستی واگذار شده اما بعد از این همه سال برای حفظ حرمت جایگاه معلولان و با توجه به تغییر نوع نگرش و تغییر نوع نیازمندی های این افراد آیا سازمان بهزیستی توانسته اصلاح ساختاری در نوع نگرش سازمان ایجاد کند؟ایا مدیران مطالبه گر در سازمان بهزیستی در مسند هستند؟ سازمان بهزیستی نیازمند مدیرانی در سطح کشور و استان است راستای شناسایی فرصتها است تا توانمند سازی افراد دارای معلولیت را رقم بزند و هم مطالبه گر باشند و مدیران ضعیف نمی‌توانند از پس مشکلات قشر تحت پوشش این سازمان برآیند.
پورشریعه گفت: منابع مالی که میتوان برای این قشر جذب کرد باید توسط مدیران شناسایی شود و نیاز به مدیرانی داریم که مدیریت علمی را بلد باشند نه صرفا مدرک تحصیلی مرتبط داشته باشند. مدیریت منابع مالی و انسانی را باید نیز در دستور کار خود داشته باشند.
وی ادامه داد: در بودجه کل کشور در سال و یا برنامه های ۵ ساله دولت بودجه های نهفته و پنهانی داریم که کشف این بودجه ها، استمرار و تخصیص این بودجه ها در حوزه معلولان و بهداشت و سلامت روان و جسمی انها میتواند تاثیر چشمگیری داشته باشد ومدیرانی که نفوذ بیشتری دارند می تواند به جذب این اعتبارات اقدام کنند.
مشاور مدارس استثنایی مازندران با بیان اینکه جامعه معلولان مازندران از قادری رییس بهزیستی کشور انتظار توجه بیشتری به مشکلات افراد دارای معلولیت در مازندران دارند اظهار کرد: این اقدام نیازمند همکاری تمامی ارگان ها است تا اتفاقات بهتری در بهزیستی مازندران شاهد باشیم و همچنین هزینه های افراد دارای معلولیت در سازمان بهزیستی باید عادلانه پرداخت شود.
پورشریعه با گلایه از شهرداری ها گفت: مناسب سازی شهری، ویلچر و حمل و نقل شهری به درستی انجام نمی شود.
وی افزود: در حوزه بهداشت و درمان نیز بودجه کلانی اختصاص داده می شود اما وزارت بهداشت و درمان زیر بار این بودجه نرفت و سازمان بهزیستی به دنبال جذب ان است. برای هزینه در امور بهداشتی بیمه تکمیلی نیز حوزه خدمات توانبخشی و ارتوپدی بسیار برای افراد دارای معلولیت حائز اهمیت همیت است.
این روانشناس بالینی ادامه داد: هزینه های افراد خانواده های دارای اوتیسم ماه ماهیانه ۵ تا ۱۰ میلیون تومان است خانواده کارگری که ماهی ۴ و نیم میلیون تومان بر اساس حقوق اداره کار است چگونه از پس هزینه ی فرزند خود بربیاید.
پورشریعه درباره چالش ازدواج افراد دارای معلولیت و دختران دارای معلولیت نیز گفت: ما هنوز اقدام جدی در راستای ازدواج دختران دارای معلولیت انجام نداده ایم افراد سالم نیز به سمت ازدواج با افراد دارای معلولیت نمی روند و این مهم واقعیتی در جامعه است که نیازمند فرهنگ سازی است.
مشاور مدارس استثنایی ادامه داد: سازمان اموزش و پرورش استثنایی مظلوم واقع شده در حوزه سخت‌افزاری مشکلات افراد دارای معلولیت مسکن و یا عبور و مرور شهری نیز بوده و باید در حوزه مناسب سازی شهری اتفاق بیافتد؛ شهرداران و همه افرادی که در این زمینه دست‌اندرکار هستند باید این مهم را در نظر بگیرند زیرا کشور به سمت سالمندی می رود و این امکانات برای همه اقشار مورد نیاز خواهد بود.
پورشریعه گفت: در حوزه مسکن نیز سازمان بهزیستی و بنیاد مسکن تسهیلات بلاعوض در حوزه شهری و روستایی در اختیار افراد دارای معلولیت قرار داده اما به دلیل رشد چشمگیر قیمت مسکن این تسهیلات پاسخگو نیست و نیازمند بازنگری در بودجه تخصیص یافته است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به با اشاره به ناکافی بودن تشکل ها و سازمانهای مرتبط با معلولان اشاره کرد و گفت: در استان مازندران پویش مردمی برای افراد دارای معلولیت راه اندازی شد که مباحث مالی، حسی و مسائل دیگر را در بر دارد با توجه به اینکه دولت به تنهایی قادر به حل مشکلات افراد نیست یک خواست جمعی را می طلبد حضور خیرین نیز در حل مشکلات تاثیر خواهد داشت.
این مددکار اجتماعی گفت: یادمان نرود که معلولیت به همه انسان ها نزدیک است ممکن است حادثه ای برای هر فردی رخ دهد و یا در سنین بالا نیازهای افراد به این امکانات افزایش یابد و دوران کرونا نشان داد که زندگی ما انسانها چقدر به یکدیگر مرتبط است و ما انسانها چقدر هم دل هستیم.
نظر شما