تحلیلگر تاریخ معاصر درباره رویداد تاریخی کشف حجاب تأکید کرد که در پی این واقعه، دختران بسیاری از تحصیل بازمانده و زنان از تدریس محروم شدند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری سلامت(طبنا)،قاسم تبریزی گفت: موضوع بی‌حجابی یا مقدمه کشف حجاب از دوران ناصرالدین‌شاه توسط جریان مبلغان مذهبی و بابی‌گری و بهایی‌ها و غرب‌گرایان شروع شده بود.
وی با بیان این که در دوره مشروطه ابعاد جدیدی از کشف حجاب مشخص شد، و عمدتاً قدرت دین و جامعه اسلامی در برابر آن مقاومت کردند، گفت: با کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ توسط انگلیس‌ها و روی کار آمدن رضا خان، یکی از اهداف قضیه کشف حجاب بود؛ گرچه در ترکیه آتا تورک و امان الله خان هم شروع به کار کرده بودند.
در ایران از تیر ۱۳۱۴ در دولت محمدعلی فروغی این کار آغاز شد و در سال ۱۳۱۱ کنفرانس زنان شرق در ایران فعالیت خود را آغاز کرده بود اما از نیروی ژاندارمری و شهربانی برای کشف حجاب استفاده می‌کردند.
تبریزی افزود: زنان کمتر بیرون‌آمده و یا مقاومت می‌کردند و روحانیت و مراجع نیز پایداری نمودند؛ ولی اصل بر این بود بین ۱۴ تا ۱۶ اُم سال ۱۳۲۰ این کار عملیاتی شود و در این دوره ژاندارم‌ها در کوچه و خیابان و روستا چادر زنان را با قیچی پاره کرده یا آتش می‌زند و این رویه تا ۱۳۲۲ ادامه داشت.
این کارشناس تاریخ معاصر در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو مقاومت علما را یادآوری کرد و گفت: مرجع تقلید و مؤسس حوزه علمیه نامه‌ای به شاه نوشت که این کار خلاف اسلام است و این برنامه باید تعطیل شود و فروغی هم نامه‌ای در جواب نوشت و اعلام کرد شما کی هستید که چنین ادعایی دارید و تحت‌تأثیر عوام قرار گرفته‌اید.
تبریزی اضافه کرد: اما در مشهد مراجع و علمای خراسان در برابر این حرکت ایستادند که منجر به قیام مسجد گوهرشاد شد و مراجع و روحانیون دستگیر، زندان و تبعید شدند و کشتار گسترده‌ای شکل گرفت.
وی یادآور شد: سه مجموعه اسناد از آن دوران باقی‌مانده که یکی متعلق به دوره رضاخان است و مثلاً هر واعظی به منبر می‌رفت و درباره حجاب صحبت می‌کرد، دستگیر و راهی زندان می‌شد و زنان اگر مقاومت می‌کردند از محل کار و درس اخراج می‌شدند که آسیب بزرگی به فرهنگ ما زد و بسیاری خانواده‌ها دختران خود را به مدارس نمی‌فرستادند و یا زنان از تدریس خودداری کردند.
نظر شما