محمدسیاح: به گزارش
خبرنگار سیاسی خبرگزاری سلامت؛ کروناویروس، بیش از 5 ماه است که در کشور ما شیوع پیدا کرده و در این مدت مشکلات زیادی را برای بخش های مختلف کشور ایجاد کرده است. موضوعی نیست که تحت تاثیر این بیماری ناشناخته قرار نگرفته باشد. از مناسبات اجتماعی گرفته تا سیاسی و اقتصادی و ورزشی.
وضعیتی که پس از شیوع این بیماری گریبان گیر جهان شد قابل تصور نبود و از این جهت کشوری تدبیری در برابر این بیماری نداشت. شاید یکی از مهمترین بخش هایی که با ورود کرونا آسیب دید اقتصاد باشد که در هر شاخه و زمینهای می تواند ردپای آن را یافت. اقتصاد سلامت، اقتصاد هنر و فرهنگ، اقتصاد سیاسی و اقتصاد به معنای اصلی دچار آسیب های جدی شد. آسیب هایی که زخم هایی بدتر از کرونا را به جان کشور وارد کرد.
بنگاههای اقتصادی کشور سالها است که تحتالشعاع فشار تحریمهای اقتصادی یکجانبه و ظالمانه آمریکا برای ادامه حیات دست و پا میزنند و در همین وضعیت هم مشکلات زیادی را تحمل میکردند تا اینکه کروناویروس شیوع پیدا کرد و تبعات این بیماری هم بر وضعیت کسبوکار آنها سایه انداخت.
به اعتقاد کارشناسان اقتصادی تبعات شیوع کروناویروس به حدی زیاد است که میتوان آن را مهمترین دلیل برای ایجاد رکود در اقتصاد جهانی برشمرد. البته که میزان اثرگذاری شیوع کروناویروس بر اقتصادهای جهان یکسان نبوده است.
به عنوان مثال شیوع این ویروس بر اقتصادهای متکی بر درآمد ناشی از گردشگری تاثیر مخربی داشته است. افزایش بیکاری، تحمیل شوکهای سنگین به اقتصاد، لطمه به تجارت خارجی کشورها و دهها و شاید صدها مورد دیگر از جمله اثرات جهانی شیوع این ویروس بوده است.
برخی معتقدند که دولتها در این شرایط به سیاست کاهش واردات و ساخت آنها در داخل از طریق سیاستهای تضعیف پولها و درنتیجه افزایش رشد داخلی و صدور بیکاری به کشورهای مختلف روی میآورند، اما تقریبا تمام کشورها به این یقین رسیدهاند که دوران پرتلاطمی در حوزه اقتصادی خواهند داشت و طبعا تلاطم اقتصاد جهانی نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
کمک محدود برای واحدهای صدمه دیده از کرونا
دولتها وظیفه دارند تا اقتصاد را هدایت کنند و در صورتیکه مشکلی ایجاد میشود آن را برطرف کنند. کرونا هم یکی از این مشکلات است که برای اقتصاد ایجاد آسیب کرده است.
البته شاید دولت در شرایطی نباشد که بتواند همه کارها را به تنهایی انجام دهد. کارشناسان اقتصادی در بخشهای مختلف میتوانند کمک حال دولت برای ریشهیابی مشکلات باشند تا سریعتر به راهحل برسند.
اتاق بازرگانی ایران یکی از کانونهایی است که میتواند در این زمینه کمکرسان دولت باشد. ولی به گفته پورفلاح، مشاور عالی ریاست اتاق ایران در خصوص مشکلات ایجاد شده کرونا بر وضعیت کسب و کار «در هفته اول فروردین فراخوانی برای اعضاء اتاق، کمیسیونها، کمیتههای مشورتی و همچنین هیات رئیسه اتاقهای شهرستانها ارسال و درخواست شد پیشنهادات و انتظارات خود را برای بهبود شرایط نامطلوب جاری ظرف یک هفته به اتاق منعکس تا در اختیار رئیس جمهوری قرار گیرد.»
وی ادامه داد: «جمع بندی و آنالیز درخواست طی 30 بند تنظیم و برای رئیسجمهور ارسال شد. نهایتا دولت 10 رشته را برای کمک انتخاب کرد که بهنظرم خیلی کارشناسانه نبود و به دنبال اقدامات بعدی سه بخش کمک مستقیم مالی را به این اقدامات اضافه کردند که این بخش 10 درصد واحدهای صدمه دیده از کرونا را شامل شد.»
بنگاههای اقتصادی و ضمانت اشتغال
اینکه تنها 10 درصد واحدهای صدمه دیده از کرونا مشمول دریافت کمکهای مستقیم شدهاند نشان میدهد که منابع دولت برای کمک به همه بنگاههای اقتصادی محدود است ولی این اتفاق عادلانهای نیست.
کرونا بلایی بود که به جان همه بخشهای اقتصادی افتاد و بیشترین آسیب را نیز بخش مردمی اقتصاد متحمل شد و معیشت مردم به خطر افتاد. در چنین وضعیتی کسبوکارها انتظار داشتند و دارند که دولت بتواند از طرق مختلف برای سرپا شدن این بنگاهها تلاش کند.
سرپا ماندن بنگاههای اقتصادی تنها به نفع آنها نیست بلکه این اقدام میتواند به رونق اقتصادی و در پی آن به ایجاد اشتغال و در نهایت بهبود وضعیت معیشتی مردم منجر شود.
پورفلاح معتقد است: «خوب میدانیم که دولت قبل از کرونا با چه کمبودهایی روبرو بود ولی انتظار داشتیم در مواردی که موضوع کمک مالی را مطرح کرد بهتر از این عمل کند و با بخش خصوصی شفافتر سخن بگوید. انتظارات اولیهای درباره کمکهای مالی به بنگاهها و عمل نکردن به آن به ناامیدی و نارضایتی بدل شده است. دولت باید بنگاهداران را که با تحمل شرایط سخت تا برای حفظ اشتغال و نیروی کار و تا حدامکان حفظ تولید ناخالص کشور تلاش کردهاند را درک کند. دولت باید با شفافیت سخن بگوید و از دادن وعده وعیدهای غیرعملی دست بردارد.»
دولت موانع تولید را برطرف کند
بنگاههای اقتصادی با وجود آسیبهای گاها جبران ناپذیری که هم کرونا به آنها وارد کرده است و هم وعدههای عمل نشده باز هم فعالیت خود را از سر گرفتند و شروع به کار کردند تا بتوانند هم خود و هم چرخه اقتصادی را حرکت دربیاورند.
در این بین شاید بهتر باشد که دولت هم به جای دادن کمکهای مالی مستقیم که از عهدهاش برنمیآید راه را برای تسریع حرکت این بنگاهها فراهم کند. موانعی که تولید کشور همیشه از آنها گلایه داشته و در دوره شویع کرونا هم تشدید شدند.
کاهش مالیات، کاهش فشار بانکها برای بازپرداخت تسهیلات و کاهش سود آن، کاهش واردات و توجه به تولید داخلی و بازارسازی برای صادرات محصولات ایرانی و قطع دست کاسبان واردات و دهها اقدام دیگر که از کمکهای مالی مستقیم برای بنگاههای میتواند کمک کنندهتر باشد.
از طرفی شاید بهتر باشد دولت به جای کمک مالی مستقیم به صحبت مستقیم با بنگاهداران اقتصادی روی آورد تا با شاید با حذف واسطهها بتواند بهتر صدای آنها بشنود و نیازهای آنها را پاسخ دهد.
نظر شما