مواد ترموژنیک
گرمازایی (
Thermogenesis) به عنوان افزایش تولید انرژی حرارتی بدن، که به وسیله عوامل تغذیه ای و بیوشیمیایی تحریک می شود؛ تعریف شده است. یکی از اشکالات عمده رژیم های غذایی با محدودیت کالریکی، تمایل آن ها به کاهش میزان انرژی هزینه شده به وسیله بدن است. مواد ترموژنیک میتوانند به برطرف کردن این مشکل کمک کنند. مواد ترموژنیک معمول شامل کافئین، ال فنیل آلانین، ال تیروزین، گیاه چینی ماهوآنگ، ال کارنیتین، یوهیمب و محصولات دیگر است.
مواد ترموژنیک و کاهش وزن
افراد مستعد به چاقی اغلب از میزان که سوخت و ساز پایه (BMR) پایین تری برخوردارند و خود چاقی عاملی جهت توسعه BMR پایین محسوب می شود. بیشتر افراد، پس از خوردن غذا، افزایش پایداری در مقدار تولید انرژی تا ۱۰ الی ۲۰ درصد میزان سوخت و ساز خود احساس می کنند. با وجود دلایلی که به خوبی قابل درک نیستند، افراد دارای اضافه وزن به ویژه زنان، گرمای زیادی را احساسی نمی کنند. در حالت طبیعی، موادی مانند افدرین که در گیاه ماهوانگ موجود است؛ میزان سوخت و ساز استراحتی (RMR) را افزایش داده و به عنوان یک محرک، اشتها را سرکوب می کند. کافئین و دیگر اعضای خانواده گزانتین اثرات مشابهی داشته و در قهوه، جوز کولا، چای، برگ چای فاسو بسیاری از غذا های دیگر و چایی های گیاهی یافت می شوند. نوعی جلبک دریایی شناخته شده به عنوان جلبک قهوه ای ، غده تیروئید را فعال کرده و از قرن هفدهم در اروپا در درمان چاقی و کم کاری تیروئید مورد استفاده قرار می گیرد. اما هم اکنون که نمک غذا به طور عادی باید غنی شده از ید باشد؛ میتواند کمتر سودمند باشد.
اپی نفرین و نور اپی نفرین و تاثیر آن
بسیاری از مواد فهرست شده در بخش دارو های ضد اشتها، به منظور بالا بردن میزان سوخت و ساز نیز استفاده می شوند. ال فنیل آلانین و ال تیروزین به عنوان پیش ساز های اپی نفرین و نوراپی نفرین (پیش ساز های آدرنالین و نور آدرنالین) این کار را انجام می دهند. به طورکلی رژیم های غذایی سرشار از پروتئین که اسید های آمینه را تامین می کنند، در جهت تسریع رشد جسمانی حرکت می کنند. از آنجا که فعال کننده های تیروئیدی بیشتر نتایج مشابهی با دارو های محرک آدرنال ایجاد می کنند؛ بخش بعدی تحت عنوان، مواد غذایی و فعال کننده های تیروئیدی از اهمیت بالایی برخوردار است. هورمون تیروئید و نوراپی نفرین، هر دو گرمازایی بافت را به ویژه در بافت چربی قهوه ای یا بافت ادیپوز قهوه ای افزایش میدهند. نیاز به پیشگیری از سرکوب عمل لیپولیتیک و سرکوب هورمون فعالی کننده چربی قهوه ای یعنی گلوکاگن به وسیله انسولین (ازاد شده به وسیله مصرف کربوهیدرات ها) بسیار مهم است.این نکته باید مورد توجه قرار گیرد که کافئین، افدرین و فرآورده های مرتبط با آن ها نباید در مقادیر بالا مصرف شوند. این مواد اعصاب ویژه ای را تحت تاثیر قرار داده و زنجیره بازخوردی درگیر در غده تیروئید را فعال می کنند.
گیاه ترموژنیک چه تاثیری دارد؟
مطالعات جدید هنوز از مفید بودن گیاه ترموژنیک یوهیمبین هیدروکلراید پرده برنداشته اند. به نظر میرسد یوهیمبین هیدروکلراید (شیره استخراج شده از پوست درخت یوهیمب) نه تنها تا حدودی، محرک قدیمی قدرت جنسی مرد است بلکه رهایش نور آدرنالین را افزایش میدهد. این سازوکار بدن را تحریک می کند، درجه حرارت بدن را افزایش داده و موجب می شود تا بدن چربی را برای سوخت آماده کند. به نظر میرسد یوهیمبین هیدروکلراید در همه این زمینه ها موثر باشد. در یک مطالعه، بیمارانی که طی یک دوره سه هفته ای روزانه ۱۵ میلی گرم یوهیمبین هیدروکلراید همراه با یک رژیم غذایی محتوی ۱۰۰۰ کالری دریافت کردند؛ کاهش وزنی در حدود ۷/۸ پوند در مقایسه با ۴/۸ پوند در آزمودنیهای گروه کنترل نشان دادند. مواد ترموژنیک گیاهی مانند دانه خردل و فلفل قرمز وجود دارند. دو مورد اخیر محتوی کافئین و افدرین بوده و به افزایش فرآیند ترموژنیک کمک می کنند.مصرف همزمان کافئین و افدرین نسبت به زمانی که به تنهایی مورد استفاده قرار می گیرند؛ تاثیر بهتری دارند. افدرین بسیاری از آثار رهایش آدرنالین از غدد فوق کلیوی را تقلید می کند. کافئین هیپوفیز را مستقیما و تیروئید را به طور غیرمستقیم و غدد فوق کلیوی را نیز با تاثیر بر روی غده تیروئید تحریک میکند. همچنین تئوفیلین موجود در چای، عروق محیطی را تا حد معینی باز می کند. به آن معنی که گرمای تولیدی توسط فرآیند گرمازایی می تواند دفع شود.
مصرف آنتی اکسیدان بعنوان ترموژنیک ها
چربی به عنوان یک ماده عایق عمل کرده و معمولا موجب می شود بدن تولید حرارت را متوقف کند. برخی گونه های رژیم غذایی به منظور دفع بیشتر حرارت تولیدی مواد ترموژنیک دارو های تب بر مانند آسپرین یا پوسته درخت بید سفید، به دارو های تب بر به منظور انجام بی خطر فرآیند گرمازایی ضروری هستند. مصرف آنتی اکسیدان ها نیز برای استفاده طولانی مدت و بی خطر فرآورده های ترموژنیک ضروری هستند؛ زیرا چنین تحریکی سبب افزایش تولید رادیکال های آزاد می شود. جالب اینکه، پلی فنول های آنتی اکسیدانی موجود در چای، مانند کاتچین ها و نه فقط کافئین و تئوفیلین، میتوانند سبب افزایش فرآیند گرمازایی شوند.این مواد حاوی ترکیباتی هستند که باعث می شود بدنتان بهتر از هورمون طبیعی و ناقل عصبی نوراپی نفرین استفاده کند. تاثیر اصلی نوراپی نفرین در متابولیسم بدن، دادن پیام جهت سوزاندن سلول های چربی و انرژی ذخیره شده است این واقعیت طی یک دوره سی ساله آشکار شده است که کاتچین ها تخریب آدرنالین بدن را کند می کنند. به تازگی مطالعات بافت شناسی نشان داده اند که عصاره های چای بدون کافئین می توانند موجب تحریک گرمازایی در بافت چربی قهوه ای شوند و تاثیر آن زمانی که افدرین به آن افزوده شود، شدیدتر می شود.گاهی ترکیبات دیگری، مانند فلاونوئید نارینجان، به منظور تاخیر در از بین رفتن آدرنالین و نور آدرنالین یا جهت پیشگیری از تنظیم کاهش CAMP (آدنوزین منو فسفات حلقوی) که تنظیم انرژی درون سلول ها را کنترل می کند و در نهایت افزایش پاسخ به افدرین، به ترکیبات افزوده می شوند.
نظر شما